Sensiz Olmaz Maliye Okulu

Sen benim onbeşim, onaltım onyedi yaşımsın

Evim, her günüm, yirmi dört saat arkadaşımsın

Nerdesin şimdi, Ankara da mı, İstanbul, İzmir ?

Sen sessizliğin ortasında kalan gözyaşımsın.. 

İçinde iken meclisin, nihavent makamımsın

Zenginliği devletin, güler yüzlü bakanımsın.

Okul olmak; sen olmak, ekol olmak bir başına

Lisede yatılı olmak, hasret kalmak aşına

Maliye, sensiz kalınca, yürür elbet, kör topal

Ama taşra muhtaç senin aydınlık bakışına

Zil çalmaz heyhat, erdin, seksen yedinci yaşına

Malı mülkü olandan da, Çokça kazanandan da 

Alınmalı elbet vergi, candan da canandan da

Lise sonrası gençler, üniversite çağında 

İlkeli memurdular, ovasında dağında

Yaş onyedi iken gerek, kaza-i rüşt kararı 

Eğitimde yokluğun, bu memleketin zararı

Okulların güzeli canım Maliye Okulu 

Kimsesiz kırsalın can suyu, gözü, yaşam yolu

Uzaklaştırsa da yıllar, anıların hep taze

Lakin sensizlik sarıyor her yanı, sağı solu

Ufkumuzun mimarı canım MALİYE OKULU 

Ahmet KAYA (1977 – Ankara)